Pobrezia energetikoa, klima-aldaketarekin batera, Europako arazo kezkagarrienetako bat bihurtzen ari da. Pertsona asko gutxieneko erosotasun termikorik gabe bizi dira beren etxeetan, energia-faktura handiei ezin dietelako aurre egin. Hau da, etxebizitza askoren barne-tenperatura gomendatutako tenperaturaren azpitik mantentzen da denboraldi luzeetan, bereziki neguan. Hori ohikoagoa da diru-sarrera txikiko familien artean, Espainiako etxebizitza sozialean gehiegizko ordezkaritza baitute.
Artikulu honetan, berogailu-energiaren kontsumoa kudeatzeko prozedura erraz eta berritzaile bat aurkezten dugu, etxebizitza sozialetan gutxieneko barne-tenperatura bermatzeko. Prozedura frogatzeko, Euskal Autonomia Erkidegoan, Espainiako iparraldean, kokatutako etxebizitza sozialen eraikin bat hautatu da azterketa-kasu gisa. Berokuntzaren kontsumoa eta kanpoko tenperatura monitorizatu ditu hiru negutan, eta proposatutako metodologia erabiliz berogailua kontsumitzeko kurba bereizgarri bat lortu du. Prozedura horri esker, etxebizitzen barne-baldintzak % 80,9 hobetu dira, eta energia-pobrezia arintzen lagundu dute. Emaitzek erakusten dute metodoa fidagarria dela; izan ere, barne-tenperatura espezifiko bat bermatzeko beharrezkoa den berokuntza-kontsumoa errore-tasa onargarri batekin kalkula daiteke. Azkenean, kasuaren azterketa honen hainbat alderdi eztabaidatzen dira, eta energia-politikei iradokizun batzuk proposatzen dizkieten ondorioak ateratzen dira.
https://www.ehu.eus/es/web/enedi/-/2023_intpapers_novelstrategytoguaranteeindoortemperature-1