Landaretza bertikaleko sistemak eraikinen energia termikoaren eskaria murrizteko metodo pasibo berritzailea dira, eta, aldi berean, hiriko bizi-kalitatea handitzen dute. Lan honen helburu nagusia landarediak karga termikoak murrizteko duen eraginkortasuna analitikoki kalkulatzea da. Horretarako, horma berde modular baten portaera energetiko termikoa fatxada bikoitzeko eraikuntza-sistema tradizional batekin alderatzen da, Ekuazio Diferentzial Estokastikoen ereduak erabiliz landarediaren eragina ebaluatzeko.

Ikerketa modu esperimentalean egin zen, eskala errealeko PASLINK probako gela erabiliz. Horma bikoitz baten eta landaredun horma modular baten portaera termikoa kalkulatu zen, udako eta neguko aldi desberdinetarako. Aztertutako bi kasuetan, kanpoaldeko horma gainazalaren tenperatura leku berean hartzen da, energia-balantzean landaretza-sistema dagoen edo ez kontuan hartu gabe. Sinplifikazio horrekin, landaredun horma modularraren eragina konbekzio koefizienteen bitartez identifika daiteke.

Horma bikoitzaren erresistentzia termikoa 0,74 (m2 K)/W handitu zen landaredun gabeko hormaren gainean, hau da, % 49ko igoera haztatua. Gainera, emaitza esperimentalek erakutsi zuten horma berdean gertatzen diren ebapotraspirazio-prozesuek konbekzio-erradiazio koefiziente konbinatua handitzea eragiten dutela, eta horrek fatxadaren gainberotzea murrizten duela. Gainera, horma biluziaren kanpoko azaleraren eguzki-xurgapen efektiboaren balioa % 85 murriztu da horma berdeari esker, eta horrek berresten du horma berdeak eguzki-beroaren irabaziak murrizteko gaitasun handia duela.